Artrose is een veel voorkomende aandoening van de gewrichten. Het komt het meest voor bij mensen ouder dan 45 jaar, maar jongere volwassenen kunnen het ook ontwikkelen.

Het kan elk gewricht in het lichaam aantasten. Meestal zijn het de gewrichten die het grootste deel van ons gewicht dragen, zoals de knieën en heupen. Gewrichten die we in het dagelijks leven veel gebruiken, zoals de gewrichten van de handen, worden ook vaak aangetast.

Een gewricht is de plaats waar twee of meer botten samenkomen. In een gezond gewricht bedekt kraakbeen het oppervlak van de botten en helpt de botten te bewegen zonder dat ze elkaar raken.

Wanneer een gewricht artrose ontwikkelt, wordt een deel van het kraakbeen dunner en het oppervlak wordt ruwer. Dit betekent dat het gewricht niet zo vlot beweegt als het zou moeten. Als het kraakbeen erg versleten raakt, kunnen de botten tegen elkaar beginnen te wrijven en uiteindelijk wegslijten.

Wanneer kraakbeen versleten of beschadigd raakt, worden alle weefsels binnenin het gewricht actiever dan normaal. Experts in artrose gebruiken vaak de term 'slijtage en reparatie' om deze processen te beschrijven. De reparatieprocessen die op gang komen, kunnen de structuur van het gewricht veranderen, maar laten het gewricht vaak normaal en zonder pijn werken.

Bijna iedereen van ons zal artrose ontwikkelen in sommige gewrichten naarmate we ouder worden, maar het veroorzaakt niet altijd pijn en we zijn er ons vaak niet bewust van.

De reparatieprocessen werken echter niet altijd zo goed en veranderingen in de gewrichtsstructuur kunnen soms leiden tot symptomen zoals pijn, zwelling of moeite met bewegen.

Bijvoorbeeld:
• Er kan zich extra bot vormen aan de randen van het gewricht. Deze extra stukken bot worden osteofyten genoemd en kunnen soms beweging beperken of tegen andere weefsels wrijven. In sommige gewrichten, vooral de vingergewrichten, kunnen deze zichtbaar als stevige, knobbelige zwellingen.
• De rand van het gewrichtskapsel, het synovium genoemd, kan dikker worden en meer vocht produceren
dan normaal, waardoor het gewricht opzwelt.
• Weefsels die het gewricht omringen en helpen het te ondersteunen, kunnen geïrriteerd raken zodat het gewricht na verloop van tijd minder stabiel wordt.